Can Kırıkları

Can Kırıkları

Kırılan her şeyin bir çaresi, çözümü bulunur da, bir can kırılmışsa, çözümsüzdür. Bir şeyler kırılır, her gün kullandığın bardağın, en sevdiğin fincanın. Kalemin bazen... saçın, tırnağın, kalbin kırılır. Bir kaç dakika üzülür, içlenirsin bazılarına. Bazen hemencecik yerine başka bir şeyi koyuverirsin. Kimi zamanla kendiliğinden rayına oturuverir.

Ancak ne yapsan, ne etsen de acısı geçmeyen, yerine hiç bir şey koyulamayan kırıklar vardır. Can kırıkları...

Gerçektir onlar, acıdır. Acıtır, kanatır, yara bere içinde bırakır. Ne zamanla geçer sancısı, ne de teselliler kâr eder. Ancak gizlenir onlar yabancıdan. Minik, sahte bir gülümseme kimsenin görmemesi için yeterlidir. Onu görmek için, kalp gözü gerekir. Sesi çıkmaz can kırıklarının, oysaki feryat figandır ortalık. Toz duman birbirine karışmış, fırtınalı, şimşekli bütün felaketlerin çığlığı kadar yüksektir frekansı.

Can kırıkları vardır, giden sevgilinin ardından. Gitme der de yüreğin, duyulmaz ya sesi, işte öyledir. Gitmesi gerekir, izin vermen gerekir, dile gelmemesi gerekir haykırışların, yalvarışların. Kuyruğu dik tutmak gerekir. Kalanlar içinde birikir.

Can kırıksız hayatlar dileğiyle.