Bazen kaçış, bazen farkına varış, bazen de rahatlamanın tek yolu. Susmak, kimi zaman duyguların en iyi ifade edilişi. Sana ne oldu sorusunun en güzel yanıtı. Boş konuşan onca insan arasında bir devrim. Olmuyor.Her zaman mutlu olamıyor insan. Kimi zaman duygularına yenik düşüyor işte. Elinden gelen tek şey sessizlik oluyor. Sessizce beklemek. Ne oldu sorusunu ilk kendine sormak. İlk kendi içinde halletmek. Ya da halletmeye çalışmak.Ne oldu bana ki bu haldeyim diye sorgulamak. Sonra kendince bir çözüm üretip yoluna devam etmek. Ve nedense böyle zamanlarda kimseyi de istemiyor çevresinde. Kendi sorunlarından ona vakit ayıramayacağından, belki o hengamede kimseyi kırmak istemediğinden. Yalnız kalınca daha iyi çözeceğinden. Kim bilir belki de gerçekten kimsesi olmadığından.. Bir sığınak gibi. İnsanlardan uzak bir sığınak. Bana göre en güzel kaçış yolu. Buruk bir tebessüm, yağmurun sesi, loş bir keman solosu gibi.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder